„Rozmowy o Evereście” nie są tylko nowym wydaniem ze zmienioną szatą graficzną. Dodano w nim bowiem rozdział, w którym himalaiści na nowo wracają do ówczesnych wydarzeń, dzięki czemu mamy szansę zaobserwować czy i w jaki sposób zmieniło się ich spojrzenie na to, czego dokonali. Do lektury tej książki miłośników himalaizmu i wspinaczki z pewnością zachęcać nie trzeba, tym bardziej że jest to książka, w której nie brakuje emocji, ale i szczegółów traktujących o tamtej akcji górskiej. I owszem na różnego rodzaju spotkaniach Wielicki nadal opowiada o tym, jak wchodził na „dach świata”, ale po tylu latach te wspomnienia się zatarły i nie są tak szczegółowe, gdy Żakowski „na świeżo” przeprowadzał z nimi rozmowę. Dzięki dociekliwości, ale też odpowiednim podejściu dziennikarza, duet himalaistów otworzył się przed nim i czytelnikami, prezentując naprawdę pełen i bardzo obrazowy opis tego, z czym się mierzyła cała wyprawa. I oczywiście fragmenty, w których opisują oni walkę z Everestem i pojawiającymi się problemami są najciekawszymi momentami w tej publikacji. Nie są jednak jedynymi. Książkę – bardzo umownie – można podzielić na trzy części, tj. właśnie opis zdobywania Everestu, druga to część biograficzna, w której bohaterowie opowiadają o swoich początkach we wspinaczce i trzecia część, czyli powrót po latach do 1980 roku. Taka konstrukcja daje naprawdę pełen obraz tego, kim są Wielicki i Cichy oraz jak wyglądała polska ekspedycja na Everest.
Bardzo ważne i wartościowe jest też to, że nie chcą oni sobie wystawić tym wywiadem krystalicznej laurki. Opowiadają również o swoich wątpliwościach, porażkach, tragediach, a także zauważają istniejące problemy. I aż dziw momentami bierze, że już w 1980 roku mówili oni o czymś, co dziś jest albo nadto widoczne, albo również podnoszone przez himalaistów z całego świata. Wartością samą w sobie jest to, że przedstawione z ówczesnej perspektywy, nie jest więc „skażone” kolejnymi wydarzeniami czy doświadczeniami. Co ciekawe sam Żakowski w pewnym momencie zauważa, że część wywiadów przeprowadzona została już po wielu spotkaniach z fanami, co mogło mieć wpływ na te fragmenty, ale też pokazuje, z jaką powaga podszedł on do sprawy. Tak samo, jak fakt, że Żakowski wplata w poszczególne fragmenty cytaty z innych książek o wyprawach górskich. Podkreślają one to, o czym mówią Cichy z Wielickim, ale też pokazują, że sam dziennikarz był do tego zadania bardzo dobrze przygotowany.
Standardowo jak to w wydaniach prezentowanych przez Agorę mamy też do czynienia z bardzo wysokim poziomem edytorskim – aczkolwiek można się przyczepić do grubości papieru. Książka jest w twardej oprawie, a poza najważniejszym, czyli tekstem, na końcu znajdziemy kilka ciekawych fotografii, które oddają klimat wyprawy. Z pewnością więc poza wartością merytoryczną jest to też pozycja, będąca ozdobą domowej biblioteczki.
Forma książki, czyli wywiad bardzo dynamizuje całą opowieść. Nie ma tu dłużyzn, Cichy z Wielickim wyciągają całą esencję, przez co lektura jest doprawdy pasjonująca. Żakowski doskonale prowadzi tę rozmowę, a sami rozmówcy równie ciekawie opowiadają o tym, co przeżyli. W tym wszystkim jest jeszcze czytelnik, który może wyobrażać sobie, jak wygląda walka z najwyższą górą świata. Bardzo dobrze się stało, że Agora zdecydowała się na nowe wydanie tej książki. Bez wątpienia jest to perełka literatury górskiej i to nie tylko w krajowym wydaniu. Z jednej strony niemalże dokumentalna precyzja i ogromne emocje przekazywane przez rozmówców, a z drugiej bardzo przystępny dla każdego język i brak dłużyzn sprawiają, że nie sposób się od niej oderwać. Bez wątpienia jest to pozycja obowiązkowa.
Rozmowy o Evereście
Jacek Żakowski , Leszek Cichy , Krzysztof Wielicki
Okładka:Twarda
Data Premiery:2020-01-29
Liczba stron:272
ISBN:978-83-268-3059-4
Wydawnictwo: Agora
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz